140. kapitola
O Žalmos 140
1 Oleske, ko ľidžal o bašaviben. O žalmos le Davidoskro. 2 Zachraňin man, RAJEJA, le nalačhe manušendar,
ochraňin man olendar, ko pes rado maren, 3 olendar, ko andro jile gondoľinen ča te kerel o nalačhipen
a sako džives pes vesekedinen. 4 Dukhaven le čhibenca sar o sapa,
pro vušta len hin o jedos sar le zmijen. 5 RAJEJA, ma domuk man andro vasta le nalačhe manušenge,
ochraňin man olendar, ko pes rado maren
a kamen mange te podthovel o pindre. 6 O barikane mange kerde e pasca,
nacirdle paš o drom e sita the o lani,
pripravinde mange e pasca pro chodňikos. 7 Phenav le RAJESKE: „Tu sal miro Del!“
Šun avri, RAJEJA, miro mangipen! 8 RAJEJA, Adonaj, tu sal miro zoralo zachrancas,
tu mange chraňines o šero andro džives le maribnaskro. 9 RAJEJA, ma de le nalačhe manušes oda, so kamel,
ma domuk, hoj pes te ačhel oda, so gondoľinel te kerel,
hoj pes te na ľidžal upre. 10 De, hoj pre mire ňeprijaťeľa te avel odi bibach,
savi žičinen mange. 11 Mi perel pre lende o jagale angara,
mi čhivel len o Del andre jag,
andre bari chev, hoj imar te na ušťen. 12 O manuš, so kerel pľetki, te na obačhel andre phuv
a pre oda murš, so pes rado marel, mi avel e bibach, hoj te perel. 13 Džanav, hoj o RAJ zaačhel pro sudos vaš o strapimen manuš
a rušel vaš o čoro. 14 Čačo hin, hoj o spravodľiva lašarena tiro nav
a o čačipnaskre manuša dživena paš tu.