17. kapitola
1 „Miro duchos hino igen zňičimen,
mire dživesa murdaľile andre,
užarel man o hrobos. 2 Pašal mande hin ča ola, ko mandar asan,
a me dikhav, sar pre mande džan. 3 Devla, počin vaš ma e zaloha, hoj man te premuken!
Se ko aver pes vaš ma zaručinďahas? 4 Vašoda, hoj tu lenge zakerďal andre o goďa, hoj te na achaľon,
ma domuk, hoj mange te radisaľon. 5 Vakerel pes: Te vareko vaš o love del andre peskre prijaťeľen,
o jakha leskre čhavengre korisaľona. 6 No akana o Del visarďa oda vakeriben pre mande anglo manuša;
som oda, kaske čhungaren andro muj. 7 Se o jakha mange slabisaľile le rovibnastar;
o vasta the o pindre mande hin šukore sar ciňos. 8 Ola, ko pestar keren spravodľiva, predaran
a o ňevinna man odsudzinen sar bijedevleskres. 9 No o spravodľivo pes ľikerel peskre dromestar
a oda, kas hin žuže vasta, ačhela furt zoraleder. 10 Ale te savore avľanas a ačhiľanas angle ma,
na arakhľomas aňi jekhe goďaveres maškar tumende. 11 Mire dživesa pregele, mire plani rozpele,
a mek the oda, so kamavas andro jilo. 12 Mire prijaťeľa phenen pre rat, hoj oda hin džives;
phenen: ‚O švetlos hino pašes, kajte hin kaľipen.‘ 13 Te miri naďej hin ča o Šeol,
te mange lačharava o hadžos andro kaľipen, 14 te phenava le hroboske: ‚Tu sal miro dad!‘
a le kirmenge: ‚Miri daj‘ abo ‚miri pheň‘, 15 ta akor kaj hiňi miri naďej?
Dikhel la mek vareko? 16 Džala manca tele andro brani le Šeoloskre the miri naďej?
Džaha jekhetane tele andro prachos?“