64. kapitola
O Žalmos 64
1 Oleske, ko ľidžal o bašaviben. Le Davidoskro žalmos. 2 Šun man, ó Devla, sar man sajinav!
Zachraňin miro dživipen, bo darav man mire ňeprijaťeľistar. 3 Chraňin man olestar, so mange kamen te kerel o nalačhe manuša;
le bitangendar, so pre ma aven sar banda. 4 E čhib peske ostraren sar šabľa
a muken o jedovata lava sar šipi, 5 hoj andral o garudo than te trafinen le ňevinnones;
ľivinen andre leste jekhvareste a na daran pes. 6 Jekh avres maren upre pro nalačhe veci,
dovakeren pes, hoj nacirdena peskre pasci,
a phenen: „Ko len dikhela?“ 7 Keren o nalačhe plani a phenen:
„Avľam pro igen lačho planos!“
Ňiko našťi džanel, so peske o manuš andro jilo gondoľinel. 8 Ale o Del len trafinela peskre šipenca,
jekhvareste ena on korkore zraňimen. 9 Zňičinela len lengri čhib.
Sako, ko len dikhela, kerela upral lende le šereha. 10 Savore manuša pes darana;
vakerena pal oda, so kerel o Del,
achaľona oleske, so ov kerel. 11 O spravodľivo radisaľola andro RAJ
a denašela pes te garuvel andre leste.
Lašarena pes leha savore čačejileskre.