17. kapitola
O Žalmos 17
1 O mangipen le Davidoskro
Šun avri, RAJEJA, miro čačipnaskro mangipen,
dikh pre oda, sar pre tute vičinav!
Visar tiro kan pre miri modľitba,
savi avel andral o vušta, so na klaminen. 2 Rozsudzin man, bo som ňevinno,
bo tire jakha dikhen, so hin čačo. 3 Tu džanes miro jilo.
Avľal ke ma rači,
predikhľal man calones
a na arakhľal andre ma ňisavo nalačho gondoľišagos;
aňi mire vušta na kerde binos. 4 Me na keravas avke sar aver, doľikeravas tiro lav,
pal o droma le maribnaskre manušeskre na phiravas. 5 Phiravas pal tire stopaja,
o pindre mange na podgele. 6 Ke tute vičinav, ó Devla, bo tu mange odpheneha!
Visar ke ma tiro kan a šun, so phenav. 7 Sikav tiro verno kamiben,
zachraňin tire čače vasteha olen,
ko pes denašen ke tute te garuvel peskre ňeprijaťeľenge. 8 Chraňin man avke sar tiri jakh!
Garuv man andro ciňos tire kridlengro 9 le nalačhe manušendar, so man kamen te zňičinel;
le ňeprijaťeľendar, so pes rozthode pašal ma, hoj man te murdaren. 10 Andro jilo lenge nane pharo vaš aver
a lengre vušta vakeren barikanes. 11 Imar aven pal mire stopaja, rozthoven pes pašal ma
a le jakhenca man sledinen,
kana manca čhivena andre phuv, 12 avke sar o ľevos, so kamel te rozčhingerel e korisť,
sar o terno ľevos skurčimen pro garude thana. 13 Ušťi, RAJEJA, dža pre lende a čhiv len tele pro khoča!
Zachraňin man tira šabľaha le nalačhe manušendar! 14 Zachraňin man tire vasteha, RAJEJA, kajse manušendar,
savengro barvaľipen hin ča andre kada svetos.
Oda, so tu garuďal prekal o nalačhe mi pherdžarel lengre pera;
mi čaľon olestar the lengre čhave
a oda, so ačhela, mi muken peskre vnučatenge! 15 Ale me, RAJEJA, vašoda, hoj som čačipnaskro, dikhava tiro muj;
sar uščava andral o soviben, dikhava tut muj-mujeha a radisaľuvava.