57. kapitola
1 O spravodľivo manuš merel,
ale ňiko peske oda na lel andro jilo.
O pobožna manuša hine ile het a ňiko na achaľol,
hoj o spravodľivo manuš hino ilo het sigeder,
sar avel o nalačhipen, 2 a džal andro smirom.
Ola, ko dživen spravodľivo dživipen,
peske odpočovinen andro meriben. O Del odsudzinel e modloslužba
3 „Aven kade, tumen čhavale la čaroďejňičkakre,
potomkale le lubariskre the la lubňakre! 4 Kastar tumenge keren pheras?
Pre kaste avke phundraven o muja
a den avri e čhib?
Či tumen na san o čhave le binošne manušengre
the o pokoleňje le klamarengre? 5 Tumen, so lašaren tumare devlen oleha,
hoj tel o dubi the paš dojekh zeleno stromos keren o lubipen,
a andro dolini the andro pukimen skali
lenge murdaren tumare čhavoren! 6 Andral odi dolina les o hladka bara
a lašares len sar devlen.
Čhives lenge avri o moľakre obeti
a anes lenge o chabeneskre obeti.
Gondoľines tuke, hoj kada mange hin pre dzeka? 7 Džas pro baro the učo verchos,
ode tuke rozkeres o hadžos pro lubipen a obetines. 8 Pal o vudar the pal o zarubňi
tuke thoves tire džungale modli.
He, omukľal man;
čhives pal tu tele o gada
a džas pre tiro hadžos tire piranenca,
savenge počines, hoj tuha te pašľon,
a bara žadoscaha dikhes pre lengre lange ťela. 9 Mukes pre tu o parfumi,
makhes tut le voňave mascenca
a džas te lašarel le devles Moloch.
Le poslen bičhaves igen dur,
dži tele andro Šeol57,9 Oda hin o than, kaj hine o mule.. 10 Ačhiľal strapimen olestar, so ajci phires pal aver devla,
ale na pheneha: ‚Hin oda zbitočno.‘
Arakhľal pale e nevi zor,
a vašoda na slabisaľos.“ 11 O RAJ phenel: „Kastar izdrahas a darahas, hoj mange klaminehas?
Bisterďal pre ma a na iľal tuke oda andro jilo.
Preačhiľal mandar te daral,
bo na phenďom ňič a somas čhit? 12 Gondoľines tuke, hoj oda, so keres, hin spravno,
ale me anava avri o čačipen
a tire modli tuke na pomožinena. 13 Sar tuke mangeha e pomoca,
ta mi pomožinen tuke tire devlora!
E balvaj len savoren lela het,
e balvajori len odphurdela.
Ale oda, ko denašela ke ma,
chudela e phuv andro ďeďictvos,
a miro sveto verchos ela leskro.“ E zachrana prekal o pokorna
14 Phenela pes: „Keren, keren o drom, rovňinen les avri;
len pal o drom het oda, pre soste peren mire manuša.“ 15 Bo kada phenel o Del, savo hino baro a barardo,
savo dživel furt a saveskro nav hin sveto:
„Me bešav pro učo the sveto than,
ale som the oleha, ko kerel pokaňje andral o jilo a hino pokorno andro duchos,
hoj te obdžiďarav olen, ko hine pokorna andro duchos,
the olen, ko keren pokaňje andral o jile. 16 Bo na kamav furt te rušel pre mire manuša
aňi na avava pre lende večňe choľamen,
bo te uľomas, savore manuša mulehas avri
– savoro džido dichos, so stvorinďom. 17 Somas choľamen vaš lengro binos
the vaš oda, hoj sas igen skupa.
Maravas len, garuďom miro muj angle lende
a somas igen choľamen.
Ale on sas zacata a furt phirenas ode,
kaj len o jilo cirdelas. 18 Me dikhavas, sar dživenas,
ale sasťarava len avri.
Me len ľidžava a poťešinava pale
andro Izrael olen, kas hin žaľa. 19 Thovava o ovocje le vuštengro, e chvala andre lengro muj.
Smirom, smirom olenge, ko hine dur, the olenge, ko hine pašes,“
phenel o RAJ, „a me len sasťarava avri.“ 20 Ale o nalačhe hine sar o rozburimen moros,
savo našťi ačhel čhit
a lengre vlni čhiven avri o bahnos the e čik. 21 „Le nalačhen na ela ňisavo smirom,“
phenel miro Del.