48. kapitola
O Jakob požehňinel le Jozefoskre čhaven
1 Pal varesavo časos phende le Jozefoske: „Tiro dad hino nasvalo.“ Avke o Jozef iľa peha peskre duje čhaven le Menaše the le Efrajim a gele les te dikhel. 2 Sar le Jakoboske phende: „Avel ke tu tiro čhavo o Jozef,“ o Izrael chudňa zor a bešľa peske pro hadžos. 3 O Jakob phenďa le Jozefoske: „O Nekzoraleder Del pes mange sikaďa andro Luz andre phuv Kanaan a požehňinďa man. 4 Phenďa mange: ‚Dava tut pherdo čhave. Tutar avena but narodi. Kadi phuv dava tire potomkenge, hoj te el lengri pro furt.‘ “ 5 O Jakob mek phenďa: „Tire duj čhave, save tuke uľile andro Egipt mek sigeder, sar ke tu kade avľom, ena akanastar mire. O Efrajim the o Menaše ena mire sar o Ruben the o Šimeon. 6 O čhave, save avena pal lende, ena tire. Mire phuva pal ma prelena ča prekal o Efrajim the Menaše, ena zgende jekhetane lenca. 7 Kerav oda prekal e Rachel, bo sar džavas andral o Paddan andro Kanaan, muľa mange pro drom. Parunďom la ode paš o drom, nadur la Efratatar.“ E Efrata hin adadžives Betlehem. 8 Sar dikhľa o Izrael le Jozefoskre čhaven, phučľa: „Ko hine kala?“ 9 „Oda hine mire čhave, saven mange kade diňa o Del,“ odphenďa o Jozef peskre dadeske.
Avke o dad phenďa: „An len ke mande, hoj len te požehňinav!“ 10 O Izrael sas imar phuro a imar na dikhelas igen mištes. Sar len o Jozef anďa ke leste, o Jakob len čumidľa a obchudňa. 11 Paľis o Izrael phenďa le Jozefoske: „Šoha na phenďomas, hoj tut mek pale dikhava. Ale o Del mange diňa, na ča tut te dikhav, ale the tire čhaven.“ 12 O Jozef iľa peskre čhaven tele pal o pindre le Jakoboskre a banďiľa le mujeha dži pre phuv. 13 Paľis o Jozef iľa sodujen ko Jakob; le čače vasteha ačhaďa le Efrajim pal e baľogňi sera le Izraeloskri a le baľogne vasteha iľa le Menaše a ačhaďa les pal e čači sera. 14 Ale o Izrael prethoďa peskre vasta a thoďa peskro čačo vast pro Efrajimoskro šero, kajte sas terneder. O baľogno vast thoďa pro šero le Menašeskro, savo sas ešebno čhavo. 15 Paľis požehňinďa le Jozef a phenďa:
„Mi požehňinel kale čhaven o Del,
angle savo phirenas mire dada o Abraham the o Izak,
o Del, savo man ľidžalas le terňipnastar dži adadžives sar pasťjeris! 16 Mi požehňinel len o aňjelos,
savo man cirdňa avri
andral dojekh nalačhipen!
Mi leperel pes
prekal kala čhave
miro nav the o nava mire dadengre,
le Abrahamoskro the le Izakoskro!
Mi rozmnožinen pes
pal caľi phuv.“ 17 Sar o Jozef dikhľa, hoj o dad thoďa o čačo vast pro šero le Efrajimoske, na sas leske oda pre dzeka. Avke chudňa le dadeskro vast a kamľa les te prethovel pro šero le Menašeskro. 18 O Jozef phenďa le dadeske: „Na avke, dado miro! Se kada hin ešebno. Leske thov tiro čačo vast pro šero.“ 19 Ale o dad leske phenďa: „Džanav, čhavo miro, džanav! The lestar ela narodos a the ov rozbarola. Ale leskro terneder phral, o Efrajim, ela bareder sar ov, leskre čhavendar ena but narodi.“ 20 Avke len požehňinďa oda džives a phenďa:
„Sar o Izraeliti žehňinena varekas,
leperena tumare nava
a phenena kada:
‚Mi kerel tuke o Del
avke sar le Efrajimoske
the le Menašeske.‘ “
Kaleha thoďa o Jakob le Efrajim anglo Menaše. 21 Paľis o Izrael phenďa le Jozefoske: „Dikh, me merava, ale o Del ela tumenca a anela tumen pale andro Kanaan, andre phuv tumare phure dadengri. 22 Ale tut dav jekh kotor la phuvatar buter sar tire phralen. Dav tuke e lačhi phuv Šichem, so dochudňom le Amorejčanendar mira šabľaha the lukoha.“